Konfucije, starokineski filozof i humanista, (551 p. n. e. – 479. p. n. e.), za razliku od Lao Cea, potvrđeno istorijska ličnost. Njegova filozofija i shvatanja o društvu izvršila su dubok uticaj na kinesku, korejsku, japansku i vijetnamsku misao i praksu.
Njegova filozofija naglašava lični moral i moral vlasti, korektnost u društvenim odnosima, pravdu i iskrenost. Ove vrednosti su tokom dinastije Han prevagnule u Kini nad drugim učenjima, kao što su legalizam i taoizam.
Iako je imao relativno srećan porodičan život I suprugu koja ga je volela, napustio je porodicu da bi težio za svojim idealima. Nastojao je da oživi savršenu vrlinu kineske civilizacije i klasične vrednosti zapadne dinastije Džou (kojima se pripisuje autorstvo Ji đinga) da bi stvorio veliko, harmonično i humano društvo.
Mnogo godina nakon njegove smrti, njegova učenja, u obliku kratkih aforizama, sakupljena su u jednoj knjizi pod nazivom “Analekti”.
